CHOCIANOWICE
GPS: 50.933333, 18.283333
O Chocianowicach po raz pierwszy można było przeczytać w aktach z XIII wieku, związanych z bractwem szpitalnym, które wówczas przybyło z Czech na Śląsk. Bractwo zostało później przekształcone w Zakon Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą. Z dokumentów z 1252 roku wynika, że Zakon już wówczas posiadał spore dobra w okolicy Kluczborka i Wrocławia. W wydanym w 1376 roku rejestrze kościołów parafialnych, kościół w Chocianowicach wymienia się jako jeden z osiemnastu, będących w gestii zakonu. Niektóre źródła podają, że kościół wybudowano już w 1236 r. na koszt klasztoru św. Macieja (ówczesna nazwa St. Mattiah – z hebr.) z Wrocławia, który również był we władaniu Zakonu Krzyżowców. Jednakże kościół ten nie ma nic wspólnego z obecną świątynią. W XV wieku husyci zdobyli Kluczbork. Na terenach pomiędzy Chocianowicami a Kuniowem, rozegrała się bitwa w której książę brzeski i jego sprzymierzeńcy pokonali husytów. Wydarzenia te upamiętnia krzyż, znajdujący się przy drodze wiodącej do Kluczborka. W trakcie wojen kościół został poważnie uszkodzony, a następnie spalony. Obecna świątynia pochodzi z 1662 roku (data na belce w zakrystii). Kościół konsekrowano w 1666 roku pod wezwaniem Narodzenia NMP.
Drewno do budowy obecnego kościoła zostało podarowane przez zakon, gmina zapewniła transport, ciesielkę i roboty ziemne. Koszty tej budowy prawdopodobnie pokryła parafia i mieszkańcy. Przez następnych kilka wieków (do roku 1905) był kościołem filialnym parafii w Kuniowie, a we władaniu zakonu pozostawał do 1810 r (czyli do czasów rozwiązania zakonów w latach 1810-1811, dokonanego na mocy dekretu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III). W okresie po II Wojnie Światowej kościół uniknął modernizacji i przebudów, gdyż planowano przenieść go do wsi Proboszów. Ostatecznie, chociaż w pobliżu wzniesiono nową świątynię, stary kościół pozostał w Chocianowicach. Dzięki temu możemy go podziwiać w stanie niezmienionym od momentu powstania, a w jego wnętrzu zachowało się sporo oryginalnego, dawnego wyposażenia. Jedynym nowym, powojennym akcentem w wystroju kościoła są malowidła ścienne.
Kościół jest drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej, orientowany. Posiada nad głównym wejściem słupową wieżę konstrukcji palowej, w górnej części oddzieloną od nawy, przykrytą ośmiobocznym gontowym dachem namiotowym. Konstrukcja wieży jest odsłonięta od środka i można jej się przyjrzeć po wejściu do budynku. Z wyjątkiem wieży konstrukcja dachu kościoła jest grzebieniowa. Dach kościoła jest dwukalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę nad środkiem nawy, zwieńczoną gontowym hełmem ostrosłupowym. Przełamany jest bardziej płaską powierzchnią nad sobotami przy północnej ścianie. W trójstronnie zamkniętym prezbiterium sklepienie jest płaskie z fasetą, a w nawie płaskie z dekoracją kasetonową. Kruchta znajduje się z boku nawy. W ołtarzu głównym z 1726 znajduje się kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej z XVII wieku, przywieziona przypuszczalnie przez miejscowych pielgrzymów. W przeszłości znajdował się tu obraz Matki Boskiej Chocianowskiej z XVIII wieku, ale przeniesiono go do nowego murowanego kościoła wzniesionego w latach pięćdziesiątych ub. wieku. Nad obrazem maryjnym znajduje się obraz Świętej Trójcy, a po bokach dwie rzeźby aniołów, które stanowiły kiedyś ozdobę organów z XIX wieku, znajdujących się dzisiaj w Muzeum Diecezjalnym w Opolu. Tuż obok jest Karbona Duchowa z XIX wieku. Odwiedzający kościół losował numerek, któremu przypisana była intencja. Następnie sprawdzał on na tablicy, za co powinien się modlić. Na północnej ścianie wisi kolejny obraz – Matki Boskiej Bolesnej z XIX wieku. Ołtarz boczny z 1666 r. Droga krzyżowa namalowana została na płótnie lnianym w wieku XIX, natomiast konfesjonał powstał w XVIII stuleciu. Chrzcielnica pochodzi z 1 poł. XVIII w. Drewniane ławki pozostały niezmienione od powstania kościoła. Dzwon kościelny pochodzi z 1750 roku i jest autorstwa Jana Nerger’a z Olesna, i obecnie jest rzadko używany. W sezonie turystycznym kościół jest otwarty w soboty i niedziele. Aktualnie służy jako kościół przedpogrzebowy.
Pozostałe fotografie kościoła:
< 
Subiektywny przewodnik po drewnianych kościołach 